Rainbowgirls

Dat klinkt onvoorwaardelijk mooi!!!

Vond je het van te voren niet enorm eng? Het stukje opvoeden hoe je dat gaat doen? Het financiële plaatje.. De tijd en energie alleen..?

Ik heb het nooit eng gevonden om het zelf te gaan doen. Ik sta er vanaf het begin alleen voor, dus weet ook niet beter.
Het financiële plaatje is wel een dingetje hoor. Ik wel net als ieder ander mijn kindje alles kunnen geven. Maar als je alles alleen moet betalen word dat in de toekomst soms vast wel eens moeilijk. Tegen die tijd vind ik vast een andere oplossing of alternatief. Ik ben een enorme doorzetter. Dus komt wel goed.

Je hebt zelf vaak zo veel meer in je mars dan je in eerste instantie denkt. IK had een gezinnetje met twee kindjes en kwam er toen ze 2.5 en 4 waren ineens alleen voor te staan. In eerste instantie een hele shock, omdat ik met dat scenario niet echt rekening had gehouden. (stom natuurlijk)

Nu zijn de kids 9 en 11 en ben ik erg creatief in het verzinnen van oplossingen, zowel financieel als op andere vlakken.
Datgene wat kindjes volgens mij het allermeest nodig hebben zijn onvoorwaardelijke liefde, het gevoel dat je trots op ze bent en dat ze er mogen zijn. Als dat goed zit is de rest bijzaak.

Dat ze gewaardeerd en gezien worden is heel belangrijk!

Idd Deborah.. heel erg belangrijk.

Als ik kijk naar de kids in de klas hoe weinig ouders echt oprecht geïntresseerd zijn, vraag ik mij echt af waarom sommige mensen kinderen nemen.
Niet komen opdagen op oudergesprekken, infoavonden, gewoon even vragen hoe het gaat op school. En als ik ze dan vraag of ze wel eens aan hun kind vragen, als ze thuis komen, hoe het op school gegaan is...Dan krijg je het antwoord: "Ja,dat vraag ik wel, maar ze zeggen altijd goed. En dan zal het wel goed zijn." Vraag dan door denk ik dan!!!

Dat is wel heel makkelijk idd. Ik merk het altijd aan de kids als er iets is en dan ga ik idd door vragen en evt mee naar school om het te bespreken met de juf.

Herkenbaar hier op school ook.. Ongelooflijk hoe sommige kinderen behandeld worden, alsof ze totaal niet belangrijk zijn.. De manier waarop er tegen ze gepraat wordt door ouders, vele kids die niet meer bij hun ouders wonen door uiteenlopende situaties... Hartverscheurend soms, en dan nog blijven ze lachen en vrolijk, ook al hebben ze soms zo hun buien..
I love my job!!

Mooi dat je een baan hebt waar je van houdt!!

Ik vind toch dat de kinderen van nu veel te veel op hun bordje krijgen. Ze moeten zoveel, vaak al op jonge leeftijd. Ouders zijn vaak moe en gestressed na hun werk, dus die zitten niet te wachten op de verhalen en problemen van hun kroost. Jammer dat het zo vaak mis gaat. Aan de andere kant doen ouders volgens mij wel hun best om alle balletjes hoog te houden en hebben ze vaak gewoon niet in de gaten wat ze doen.
Jammer, want het kan zo mooi zijn..

Ik denk dat de druk van de maatschappij momenteel heel hoog ligt inderdaad. De kids moeten al zo veel op zo'n jonge leeftijd, laat een kind gewoon kind zijn ajb!!! Al die keuzes die ze moeten maken op jonge leeftijd, verwachtingen en toetsen waar ze aan moeten voldoen.. Ik snap het niet meer.. Waar is de tijd van buitenspelen en lang leve de lol met vriendjes en vriendinnetjes gebleven.. Erg ver weg is het niet, want ik speelde altijd buiten, was altijd weg of aan het spelen met vriendjes en buurtkinderen! En zo oud ben ik nog niet

Ik geloof ook wel dat veel mensen hun best proberen te doen, maar helaas gaat het te vaak mis..